تخته فیبر و چوب گردو در همدان محصول پانل از الیاف چوب ساخته شده است. (در صنعت خمیر، کاغذ و تخته فیبر، فیبر به تمام سلول‌های چوب اطلاق می‌شود و محدود به نوع سلولی خاص موجود در چوب‌های سخت نیست.
چسب رزین همیشه در تولید تخته‌های فیبر استفاده نمی‌شود. در برخی موارد، تخته ها توسط نیروهای فیزیکی (پیوند هیدروژنی)، جریان لیگنین طبیعی موجود در بین الیاف، یا در هم تنیدگی الیاف به هم متصل می شوند.
همانطور که در مورد تخته خرده چوب، می توان از بقایای چوب و چوب با کیفیت پایین استفاده کرد و معمولاً پوست آن قابل تحمل است.
تولید تخته فیبر شامل کاهش چوب به ذرات، خمیرسازی، تشکیل ورق (حصیر)، پرس و عملیات تکمیلی است. خمیرسازی مکانیکی است.
روش اصلی فرآیند ترمومکانیکی است که در آن ذرات چوب بخار می شوند و سپس با عمل آسیاب های مخصوص به الیاف تبدیل می شوند.
برخی از کارخانه‌ها از فرآیند انفجار (Masonite) استفاده می‌کنند که در آن تراشه‌های بخارپز شده با اعمال و آزاد شدن ناگهانی فشار به الیاف تبدیل می‌شوند.
قبل از تشکیل ورق، خمیر کاغذ با مواد خاصی مخلوط می شود تا مقاومت در برابر آب، استحکام و سایر خواص را بهبود بخشد.
هر یک از دو فرآیند اساسی، خشک یا مرطوب، در شکل گیری تشک فیبر استفاده می شود. در شکل دهی خشک (یا هوا)، الیاف توسط هوا منتقل می شوند و یک رزین مصنوعی اضافه می شود.
در شکل دهی مرطوب، الیاف در یک سوسپانسیون آبی حمل می شوند و از چسب رزینی استفاده نمی شود. از آنجایی که شکل‌دهی خشک آب مصرف نمی‌کند و آلودگی کمتری دارد، بر فرآیند مرطوب ترجیح داده می‌شود.
بسته به رطوبت الیاف، پرس به صورت مرطوب یا خشک در نظر گرفته می شود. ویژگی‌های تخته‌های پرس مرطوب با درمان‌های تمرینگ (قرار گرفتن در معرض گرما یا استفاده از روغن‌های خشک‌کننده) بهبود می‌یابد.
ظاهر تخته فیبر را می‌توان با روکش‌ها یا الگوهای سوراخ‌ها، کاشی‌ها، چرم شبیه‌سازی شده و طرح‌های دیگر افزایش داد.
