ترشی نارنج میوه ای است که در طب سنتی به دلیل خواص دارویی آن شناخته شده است. از آن به شکل تازه و فرآوری شده در رژیم های غذایی سنتی استفاده می شود و گفته می شود که شش طعم اصلی را با هم دارد.
این مقاله به بررسی پتانسیل آنتی اکسیدانی میوه مرکبات تازه و همچنین حفظ خواص آنتی اکسیدانی آن در محصولات ذخیره شده و فرآوری شده با استفاده از سنجش های مختلف آزمایشگاهی می پردازد.
این تحقیقات فواید سلامتی احتمالی این میوه را به دلیل پتانسیل آنتی اکسیدانی آن نشان می دهد. همچنین، استفاده از آن در طب سنتی را توجیه می کند، زیرا حتی پس از ذخیره سازی، محصولات می توانند پتانسیل آنتی اکسیدانی بسیار بالایی را حفظ کرده و از خود نشان دهند.
از لحاظ تاریخی، ترشی یکی از قدیمی‌ترین روش‌های نگهداری چندین ماده غذایی مانند سبزیجات، میوه‌ها، ماهی و گوشت است. ترشی تغییرات منحصر به فرد و مطلوبی در طعم، بافت و رنگ ایجاد می کند که در طول زمان در خیارشورهای تخمیر شده اتفاق می افتد.
میکروارگانیسم‌ها (عمدتاً باکتری‌های اسید لاکتیک، میکروکوکاسه، باسیل‌ها، مخمرها و قارچ‌های رشته‌ای) نقش محوری در ترشی کردن مواد غذایی دارند و در عین حال بر کیفیت و ایمنی محصول نهایی تأثیر می‌گذارند.
این بررسی بر روی ترشی های تخمیر شده سنتی و پتانسیل های تغذیه ای، درمانی و اقتصادی آنها تمرکز دارد. علاوه بر این، پیشرفت فناوری در غربالگری جوامع میکروبی مرتبط با ترشی‌های سنتی خلاصه می‌شود.
در نهایت، این مقاله به نقش ترشی ها در ایجاد شکاف در امنیت غذایی، جنبه ایمنی ترشی سنتی و تقویت بیوفورتیک به عنوان یک تکنیک جالب برای بهبود کیفیت ترشی های سنتی می پردازد.
