رزین مصنوعی سبک و همه کاره ساخته شده از پلیمریزاسیون اتیلن را اتصالات پلی اتیلن پلی رود می گویند. پلی اتیلن عضوی از خانواده مهم رزین های پلی اولفین است.
این پلاستیک پرکاربردترین پلاستیک در جهان است که به محصولاتی از بسته بندی مواد غذایی شفاف و کیسه های خرید گرفته تا بطری های مواد شوینده و مخازن سوخت خودرو تبدیل می شود.
همچنین می توان آن را برش داد یا به صورت الیاف مصنوعی چرخاند یا آن را اصلاح کرد تا خاصیت کشسانی لاستیک را به خود بگیرد.
اتیلن (C2H4) یک هیدروکربن گازی است که معمولاً از شکستن اتان تولید می‌شود، که به نوبه خود یکی از اجزای اصلی گاز طبیعی است یا می‌تواند از نفت تقطیر شود.
مولکول‌های اتیلن اساساً از دو واحد متیلن (CH2) تشکیل شده‌اند که توسط یک پیوند دوگانه بین اتم‌های کربن به هم مرتبط شده‌اند ساختاری که با فرمول CH2=CH2 نشان داده می‌شود.
تحت تأثیر کاتالیزورهای پلیمریزاسیون، پیوند دوگانه می تواند شکسته شود و پیوند منفرد اضافی حاصل برای پیوند به اتم کربن در مولکول اتیلن دیگر استفاده شود.
بنابراین، اتیلن که به واحد تکرار شونده یک مولکول بزرگ پلیمری (چند واحدی) تبدیل شده است، ساختار شیمیایی زیر را دارد:
این ساختار ساده که هزاران بار در یک مولکول تکرار شده است، کلید خواص پلی اتیلن است.
مولکول های بلند و زنجیره مانند که در آن اتم های هیدروژن به ستون فقرات کربن متصل می شوند، می توانند به صورت خطی یا شاخه ای تولید شوند.
نسخه های شاخه دار به عنوان پلی اتیلن با چگالی کم (LDPE) یا پلی اتیلن با چگالی کم خطی (LLDPE) شناخته می شوند.
نسخه های خطی به عنوان پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) و پلی اتیلن با وزن مولکولی فوق العاده بالا (UHMWPE) شناخته می شوند.
ترکیب پلی اتیلن پایه را می توان با گنجاندن سایر عناصر یا گروه های شیمیایی اصلاح کرد، مانند پلی اتیلن کلردار و کلروسولفونه.
علاوه بر این، اتیلن را می توان با مونومرهای دیگر مانند وینیل استات یا پروپیلن برای تولید تعدادی کوپلیمر اتیلن کوپلیمر کرد. همه این انواع در زیر توضیح داده شده است.
