ما متوجه شدیم که وقتی دوران کودکی شما را پشت سر گذاشته اید، اسباب بازی نوزاد چیزی برای آموزش به شما باقی نمی ماند. می بینیم که با اسباب بازی های نزدیک به سن خود می توانید هیجان و ماجراجویی تخیل خود را به بهترین شکل میزبانی کنید.
ما درک می کنیم زیرا ما نیز اسباب بازی های مورد علاقه خود را داریم (اسباب بازی های ما بزرگتر، پر سر و صداتر هستند و جالب ترین چیزها را ایجاد می کنند)، کتاب، آثار هنری و موسیقی. ما شما را دریافت می کنیم.
حالا، چگونه به مامان بفهمانیم؟ چرا با انواع اسباب بازی های موجود شروع نمی کنیم؟
اگر مادران می‌دانستند کدام نوع اسباب‌بازی برای هر سنی مناسب است، ممکن است آنقدر ناراحت نشوند که دیگر با برخی از آنها بازی نکنید.
مادر باید تفاوت بین دسته ها و انواع اسباب بازی ها را تشخیص دهد. جعبه های اسباب بازی شما فقط شامل اسباب بازی نیست.
نه، در جعبه های اسباب بازی های شما گروهی از وسایل به نام اسباب بازی وجود دارد. درون این دسته از چیزها اسباب بازی های خاصی وجود دارد و این به معنای نوعی اسباب بازی است.
به عنوان مثال، عروسک‌های شما یک اسباب‌بازی خاص در داخل گروهی از اسباب‌بازی‌های جعبه‌های اسباب‌بازی شما هستند.
در دسته بندی ها، اسباب بازی های جعبه گوی علت و معلول، پازل، فعالیت بدنی و یا اسباب بازی های رشد، اسباب بازی های حسی، اسباب‌بازی‌های غذایی، و حتی اسباب‌بازی‌هایی برای دهان مانند گردن‌بند آب‌نبات‌ها و حباب‌ها را آموزش می‌دهند.
مادر باید اسباب بازی های ساخته شده از چوب، اسباب بازی های ساخته شده از پلاستیک، اسباب بازی های پارچه ای و اسباب بازی های فنی را بشناسد.
در حالی که مامان «اگر A، پس B» را می‌داند، اگر ببیند که کامیون تونکا خود را به برجی از بلوک‌های ساختمانی می‌کوبید، خیلی بهتر متوجه می‌شود.
او این را هر روز در راه سر کار می بیند. او وقتی تماشا می‌کرد که شما دکمه‌های یک اسباب‌بازی را فشار می‌دهید تا نتایج خاصی مانند صدای زنگ تلفن، چراغ چشمک زن، یا صدای ناله گاو را فشار دهید، متوجه می‌شود.
